Gister speelde de C1 de laatste en beslissende wedstrijd van de najaarscompetitie. De wedstrijd waarin werd bepaald of het team alleen of gedeeld kampioen zou worden. Door goed samenspel en een grote inzet van alle spelers is de wedstrijd met 6-4 gewonnen en is de C1 kampioen!

De C1 bestaat voor een groot deel uit eerstejaars C. De hogere korf, zwaardere bal en het wisselen om de twee doelpunten was wel even wennen. Maar mede dankzij de goede ondersteuning van de spelers die al een jaar in de C1 speelden, bleek dit geen probleem voor het team. In tegendeel, het scoren op zo’n hoge korf leek wel makkelijker.

Tijdens de najaarscompetitie heeft het team keihard gewerkt en fantastische wedstrijden gespeeld. Ze hebben laten zien dat ze geleerd hebben hoe ze moeten roepen in de verdediging en ze helpen elkaar door over te nemen als dit nodig blijkt. Ook in de aanval laat het team zien dat ze veel geleerd hebben. Ze scoren zowel door doorloopballen, afstandsschoten, omdraaiballen en korte kansen. Heel waardevol is dat zelfs met zoveel spelers iedereen tot z’n recht komt en bijdraagt aan elke overwinning. Scoren doen ze niet alleen, maar echt samen. Dit zorgde voor goede resultaten elke wedstrijd. Op een wedstrijd na hebben ze alles met overtuiging gewonnen en daarom zijn ze terecht kampioen.

Van harte gefeliciteerd, kanjers! We hopen op een net zo fantastisch binnenseizoen!


De Eemvogels C1 – MIA C3

Gister werd de C1 kampioen. Dat kregen ze niet zomaar cadeau. Ze hebben er hard voor gewerkt in de laatste veldwedstrijd tegen MIA C3. De tegenpartij scoorde en al vrij snel stond het 0-2. We stonden dus achter! Dat duurde enige tijd totdat Nathanja de 1-2 maakte. Vrij snel daarna scoorde Anouk de 2-2 gelijk. Het werd spannend, het kampioenschap kwam in zicht! De aanvallers wisselden van vak. Duncan greep zijn kans nu hij in de aanval stond. Hij stond vrij. Kreeg de bal en aarzelde geen seconde. Hij bracht het team op een voorsprong met 3-2. Het team kreeg hierdoor zoveel kracht dat Stijn een minuut later de 4-2 maakte. Voor de rust scoorde MIA toen nog een punt waardoor ze met 4-3 de rust in gingen.

De stand bleef lang 4-3 en dat was leuk maar toch wel een erg klein verschil wil je winnen en kampioen worden. Ze waren er duidelijk nog niet en er moest echt nog gescoord worden. Het team wist dat heel goed en werkte perfect samen. De gehele wedstrijd had Ylva prachtige afstandsschoten die de korf weliswaar raakten maar de bal ging er maar niet doorheen. Eindelijk, 10 minuten voor het einde van de wedstrijd scoorde Ylva met een mooi afstandsschot de 5-3. We leken er te zijn maar twee minuten later scoorde de tegenpartij de 5-4. We waren er dus nog steeds niet. Nu begon de tijd toch wel te dringen. Het team bleef echter sterk en vooral heel goed samenspelen. Dat resulteerde vlak voor het einde van de wedstrijd in een mooie aangeef van Duncan waardoor Stijn het af kon maken en de 6-4 scoorde.